پایگاه تحلیلی خبری شعار سال

حوزه نفت و گاز کشور، تامین کننده بخش زیادی از بودجه است. اما آنقدر ول و رها (به هر دلیل ممکن) و انحصاری و خود ویژه شده که برای اهلش و کارکنان وزارت فخیمه، تبدیل به نان دانی و دکانی دو نبش گردیده است. آن‌ها حتی نظام پرداخت هماهنگ را نیز قبول ندارد و خود را تافته جدا بافته قانونی کرده اند. مدیریت حامل‌های انرژی بدلیل تعارض منافع و عدم وجود نگاه راهبردی، تبدیل به سفره پهن دلالان، قاچاقچیان و دزد‌های بیت المال شده. کسی هم نیست پاسخ بدهد. علت را هم همه خوب می‌دانیم. ولی به هزار و یک دلیل لال شده ایم، لال. بی زبانی که دیر یا زود، چوب دنیوی و اخروی اش را خواهیم خورد. شنیدن صحبت‌های عباس کاظمی مدیر عامل اسبق شرکت ملی پالایش و پخش فرآورده‌های نفتی در این خصوص خالی از لطف نیست. تاکیدش بر پنجاه سال مسیر اشتباهی است که طی می‌کنیم و رانتی که می‌برند و منافع ملی که به پشم نیست و توسعه‌ای که به کشک حساب نمی‌آید. به قول علی ربیعی، زنده باد فساد.